-
1 milczenie
сущ.• молчание• покой• спокойствие• тишина• тишь* * *milczeni|e☼ молчание;kłopotliwe \milczenie неловкое молчание; zapadło (zaległo) \milczenie воцарилось молчание; zmusić do \milczeniea заставить замолчать; w \milczenieu молча; ● pominąć (zbyć) \milczenieem обойти молчанием
* * *смолча́ниеkłopotliwe milczenie — нело́вкое молча́ние
zmusić do milczenia — заста́вить замолча́ть
- zbyć milczeniemw milczeniu — мо́лча
-
2 kłopotliwy
прил.• докучливый• затруднительный• мучительный• надоедливый• неприятный• неудобный• трудный• тягостный* * *kłopotliw|y\kłopotliwyi затруднительный; беспокойный;\kłopotliwye milczenie неловкое молчание
+ nieprzyjemny, przykry, niezręczny* * *затрудни́тельный; беспоко́йныйkłopotliwe milczenie — нело́вкое молча́ние
Syn:
См. также в других словарях:
milczenie — n I, blm 1. «niewydawanie głosu, nieodzywanie się; bezsłowna cisza» Głębokie, głuche, ciężkie, kłopotliwe, ponure, dyskretne, uroczyste, wymowne milczenie. Pogrążyć się w milczeniu. Siedzieć w milczeniu. Przerwać, zachować milczenie. Milczenie… … Słownik języka polskiego
kłopotliwy — «sprawiający kłopot, wprawiający w zakłopotanie» Kłopotliwa sprawa. Kłopotliwe milczenie, pytanie … Słownik języka polskiego
